Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu

Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu jest hołdem dla tych kilkudziesięciu sióstr, niepozornych, „szarych” kobiet z ulicy Dominikańskiej, które wspierały, pielęgnowały i karmiły, które wielu Polakom pomogły przetrwać trudny czas okupacji. Siostry, nie dysponując niemal niczym, stłoczone na krużganku i poddaszu zajętego przez Niemców klasztoru, stworzyły ośrodek prawdziwie chrześcijańskiej pomocy, promieniujący nie tylko na miasto i okolicę, ale i na całą Polskę.

Notatki na kartkach wojennych kalendarzy, prowadzone systematycznie przez całą okupację przez s. Paulinę Jaskulankę, stanowią zrąb kroniki, mówiącej o życiu klasztoru, które w szczególny sposób splatało się z życiem miasta. Można bez przesady powiedzieć, że w klasztorze pulsowało serce wojennego Sieradza.